Biten bir filmi başından tekrar izlemek bizim en çok yapıp vazgeçemediğimiz bir huy haline geldi. Tekrardan güvenmeye çalışmak ve tekrardan o güvenin kalmayışını anlamak. Vazgeçmek korkaklıktır diyene bir sözüm var. Acaba kendisi neyin uğrunda o kadar koştu ki en sonunda bulduğu onu tatmin etti. Bir amaç için onca uğru harcamak nasıl onu mutlu etti. Ben vazgeçerim abi onca insanı kullandıktan sonra mutlu olacaksam. Tek başıma yaşadığım gibi tek başıma da ölebilirim başkalarına ihtiyaç duymayacaksam. Hissiz biri olduğumu düşünüyordum son zamanlarda. Bunun nedeni hep istediğim şeylerin daha kötüye gitmesine bağlardım ama değilmiş. Sadece daha bilgili oluyorsun daha da hızlı büyüyorsun gerçekleri her defasında tam da hayalinde ki en istenmezi görene dek. Ve bu durum sürekli tekrarlanıyorsa işte o zaman vazgeçiyorsun mutluluk yolunda. Aşk gereksiz zevkler isteksiz ve mutluluk? Olmasa da olur diyorsun kendine. En azından benim durumum bu. Vazgeçmiş değilim ama çabalıyor da değilim. İsteksiz