Bir gün başlar ve bir gün biter. Biten gün mü yoksa biz mi orası tereddütte. İnsan ne hissettiğini bilmeli. Ben zerre bilmiyorum öğrenmeyi denesem de. Zaman geçer bazı problemler yoluna girer ve bazıları yoldan çıkmaya devam eder bu kez yoldan çıkan ben olduğumu anladığım dakikalar da yazıyorum bu satırları. İnsan içindekini dökebilmeli bir dosta bir yakınına veyahut kendine. Benim elimde kalan beni anlayan bir burası var çünkü buranın yönetmeni benim. En azından yazdığım gibi yaşadığım gibi. Önemli olarak gördüğüm geçmişim geleceğimi zorlaştırdı tecrübelerim dünyaya uyumsuz olduğunu gösterdi insanlar değersiz oldukları bakış açısını bana defalarca kez gösterdi. Artık görmezden gelmiyorum. İnsan kendisi gibi olmalı olabildiğince. Olamıyorsak ne anlamı var ki yaşadığımız duyguların yaptığımız doğruların veyahut yanlışların. Bize ne katar? Ben hiç bir şey katacağını düşünmüyorum. Kattığını görmedim kattığını söyleyenle karşılaşsam da yine bir şey göremedim. Bir çoğu bir yalanın eseri bir