Oku

Eleştiriler, eleştiriler ve eleştiriler. İnsanların yapmadan duramadıkları şey aslında. Hep birilerini eleştirirler. Konu ne olursa olsun kim olursa olsun. Eleştirmeden duramaz bizim insanlarımız. Yeri geldiğinde kendilerini de eleştirdiklerini sanırlar oysa ki durum çok daha yumuşaktır başkalarına yapılan eleştiriyle kıyaslarsak. Bu hayatta kim ne için yaşıyor? Benim amacım beni ilgilendirirken bir başkasının benim hakkımda ki eleştirileri niye? İşte insanlar böyle. Hatalar olduğunda suçluları karşı tarafta hazırdır. Sen hiç bir şey yapma. Onların gözünden bir numaralı suçlusundur. Nankör olanlar ve yaranılamayan iki grup insan çeşidi vardır özellikle. Hayatınızı başınıza yıkarlar ve öylece çekip giderler. Bunun olacağı belli iken neden hala önemseriz başkalarının düşüncelerini? Bu saflık belirtisi mi yoksa gerizekalılık örneğimi. İşte bunu anlamak için kendimizi ciddi anlamda eleştirip sorguya çekmeliyiz. Sonuca varınca genellikle iş işten geçmiş olur ama her yıkık binanın duvarı tek

Bu seferki konumuz biraz daha farklı olsun istedim. Peki konumuz ne? Şuan benim dışında kimsenin bilmemesi de gayet doğal bir durum sanırım. Fazla uzatmadan konumuza gelelim. Benim gözümde aşk. Sizce nasıl bakabilirim? Aşk benim için dünyanın en güzel olayı mı dememi beklersiniz yada aşk mı? uzak durun. Hayır ben bunları karşıyım. Sevgi çok farklı bir duygu benim gözümde. Bazı anlar seni mutlu yaparken bazı anlar mutsuzluktan başka bir şey geçmez eline. Ama sevmeye devam edersin. Gerçekten kalbin birisi için atıyorsa. Ama işler genellikle yolunda gitmez ve bu durum bir çoğumuz için ikinci bir ilişkiden uzak durma dürtüsü oluşturur. Peki ne yapmalıyız? Sevdiğimiz zaman olmadı ama sevgisiz de kalmadık değil mi bir çoğumuz da? Mutlu olmak için gerçekten başka birisine hayatımızda ihtiyacımız mı var yoksa beyinde oluşan bir boşluğu doldurmak için mi bir arayıştayız? Ansızın karşımıza çıkan o yüce insanlar hayatımızı daha da kötüye sürükleyebilir mi? Çok soru var aslında sorulması gerek

Aslında sanıldığı gibi çok kötü bir durum demek değildir çaresiz olmak. Günü geldiğinde dünyanın en mutlu insanı sanırsın kendini ama bir anda bir bakmışsın ki senden kötüsü de yoktur senin gözünde. Aslında öyle değil. Hedeflerimiz var. Evet benim de bir çok hedefim var! Diyen kaç insan gerçekten o hedef doğrultusunda bir şeyler yaptı? Hangi amaç uğruna gerçekten emek gösterdi. Kaçımız? Sen, o yada onun arkadaşı. Peki ben? Sorulması gereken en büyük soru da bu aslında. Birinci kuralda kendin ol. Daha sonrasında başkalarını düşünmek için zaman ayırabilirsin kendine. Size bir kaç örnek vermek istedim. Konumuz sadece savaş değil. Bunu açıkça belirtmek isterim. Sadece düşündüğünüz kadar çaresiz olmadığınızı bilmenizi istiyorum. Size bu bebeğin durumu sizin içinde bulunduğunuz durumdan daha mı iyi? Yoksa siz mi yetinmeyi bilmeyenlerdensiniz. Aslında biz göremeyiz önümüzde olan olayları. Sadece görmek istediğimiz ne varsa onları görürüz değil mi? Zaman çok farklı bir kavram. Bi