Başlıkta da belirttiğim gibi yorgunum ama bu yorgunluk fiziksel değil. Ruhum yorgun sıkılmış ve bıkmış. Hatta hala içimde bir yerlerde olduğuna dair şüphelerim bile var ama nefes aldığıma göre sanırım oralarda bir yerlerde öylece duruyor bilmiyorum. İnsan sevdiği kadar sevilmez hiç bir zaman inanmak ister bazen güvenir ama hepsi zamanla boşa çıkar ve bu yorgunluk kalıcı hale gelir ve dönüşü yada çıkışı yoktur. Kırıldığımız kadar uzaklaşırız insanlardan ve bir bakmışız ki çevremiz de kimse yok. Hepsini çıkartırız hayatımızdan. Başlarda bir iki insan yüzünden bu hale gelen biz tüm insanları aynı kefeye koyarız ve bence bu yerine bir karar. Her güven başlangıcı bir önceki gibi güvensizlikle biter ve inanın bende zerre güven kalmadı insanlara..
1 yıldan uzun süredir yayın konum olan ''Ben allaha inanmıyorum siz inanıyor musunuz? Sanırım bu blogda da sona yaklaştık. Ama artık sonun ne zaman geldiğini bilmiyorum. İnsanoğlunu anlamaya çalışıyorum her gün. Yıllar önce bir insanı anlamanın yolu onunla eşit şartlarda yaşamak olduğunu öğrendim ve bunu başardım. Lakin son konumuzda hiç onlarla aynı konumda olamadım. İnançsa konu, inançsızlık yalanı doğuruyor onlarda. Kısa bir özet geçmek daha anlaşılır yapar. ('') Yapacağım alanlar ''Ben allaha inanmıyorum siz inanıyor musunuz?'' Anlamına gelir. '' - Küfürler ''- Neden inanmıyorsun?'' ''- Ölünce inanırsın. ''- Nerede yaşıyorsun adresini ver de inanmanı sağlayayım. (Verdim) Küfürlere söyleyebileceğim bazı benzetmeler vardır yayınlarda hep söylerim. O da; Muhammed gibisiniz. Tam tarife uyan bir davranış. Muhammed kendisinin peygamber olduğunu iddia eden kişi ve aynı şekilde onun ağzından duyulan sözler i...
Comments
Post a Comment