Geçen zaman.. Çok şey kattı. Sorun şu ki bende ne kaldı? İnanç, istek.. sanmıyorum. Hayatında ki her bir an herşeyi kaydeder ya ben hep kaybeden taraftayım. Bilmek keyif vermiyor sonu bilinen hikayeleri. Kimse keyif vermiyor çocuksu hisleri benimseyenleri. Ülkemde ki her bir insan sanki 16 dan çıkmış gibi kimse bilmiyor değerini. Artık sıkılıyorum değer verilenleri düşündükçe, gördükçe. Parayı verdikçe böyle olmamalı bu düzen. Sokakta gezen insanları izliyorum lafta çaresizler.. Biri için onları kullanlar. Bu mu doğru olur olan? Bu mu yaşam? Artık anlamak istemiyorum ve düşünmek sadece uyumak istiyorum. Ve mümkünse düşünmemek. Yoruldum. Bu bir blog değil bir dip not. Hey bu insanın artık dip sesi. Yordu dünya onu yıllarca ve onu anlayan olmadıkça 😿
1 yıldan uzun süredir yayın konum olan ''Ben allaha inanmıyorum siz inanıyor musunuz? Sanırım bu blogda da sona yaklaştık. Ama artık sonun ne zaman geldiğini bilmiyorum. İnsanoğlunu anlamaya çalışıyorum her gün. Yıllar önce bir insanı anlamanın yolu onunla eşit şartlarda yaşamak olduğunu öğrendim ve bunu başardım. Lakin son konumuzda hiç onlarla aynı konumda olamadım. İnançsa konu, inançsızlık yalanı doğuruyor onlarda. Kısa bir özet geçmek daha anlaşılır yapar. ('') Yapacağım alanlar ''Ben allaha inanmıyorum siz inanıyor musunuz?'' Anlamına gelir. '' - Küfürler ''- Neden inanmıyorsun?'' ''- Ölünce inanırsın. ''- Nerede yaşıyorsun adresini ver de inanmanı sağlayayım. (Verdim) Küfürlere söyleyebileceğim bazı benzetmeler vardır yayınlarda hep söylerim. O da; Muhammed gibisiniz. Tam tarife uyan bir davranış. Muhammed kendisinin peygamber olduğunu iddia eden kişi ve aynı şekilde onun ağzından duyulan sözler i
Comments
Post a Comment